01 april - Kanab - The Wave - Page




In december 2012 deden we mee aan The Lottery voor The Wave, een prachtig gebied in Arizona, bij Kanab (dat trouwens de achtergrondfoto is van deze blog).  Vermits de ondergrond hier uit de zeer kwetsbare Navajo Sandstone bestaat werd er jaren geleden beslist dat dit gebied per dag door slechts 20 mensen mag worden bezocht.
Omdat er veel meer aanvragen zijn dan die 20 toegelaten personen werd er door de BLM een Lottery ingericht waar je via internet kan aan deelnemen, 3 maand vóór de gewenste bezoekdatum.  Op 5 december betaalde ik dus 5$.  Als je niet uitgeloot wordt ben je dit bedrag kwijt, bij uitloting betaal je een extra 7$ per persoon en dan is jouw permit bevestigd.
Als we op de site van BLM het aantal gegadigden zagen voor 1 april zonk de moed ons al in de schoenen en begonnen we te vrezen dat een bezoek aan dit "on-aardse" gebied niet voor ons zou zijn.
Maar...toen we op 1 januari thuiskwamen van een middagje gezellig tafelen met de familie zat er zowaar een prachtig nieuwjaarsgeschenk in de mailbox :

          Lottery run date: January 1, 2013
          Congratulations!
          You were selected in our lottery application process for a Coyote Buttes North permit.
          Your winning lottery application information:
          Area: The Wave, Coyote Buttes North
          Date for hike: Monday April 1, 2013

Vanaf die datum wisten we dus dat vandaag één van de hoogtepunten van onze reis zou worden.  En...die verwachtingen werden nog ruimschoots overtroffen...

Na een ronduit schitterend ontbijt in de Victoria Inn (een absolute aanrader voor een verblijf in Kanab) en na nog wat drank en eten ingeslagen te hebben vertrekken we richting The Wave.  We nemen de Houserock Valley Road en komen om 10.00u aan bij de parking voor de Wire Pass Trailhead, dezelfde als voor The Wave.  




Er staan al enkele auto's en ik ga onze naam in het register schrijven.


Er staan nog maar 2 personen in voor The Wave, dat wordt dus zeker geen drummen geblazen.

Nadat we het ene deel van onze permit op het dashbord gelegd hebben (het tweede deel moet aan de rugzak gehangen worden) vertrekken we om 10u20 naar een bestemming waar we al zo lang naar uitkeken.  


We hebben zo'n 22 graden en een staalblauwe hemel met een voor elke fotograaf droom van een wolkenlucht.  Er staat wel al een behoorlijke wind en we hopen dat we toch eens zullen kunnen vliegen boven/rond/in The Wave met de DJI Phantom.
De hike zelf naar The Wave is niet zo lastig, wel hier en daar door los zand en klimmen over rotsen, maar al bij al valt dat wel mee.  Op die manier zijn de stramme spieren van de hike gisteren naar Observation Point binnen de kortste keren opnieuw helemaal los.
Na zo'n half uur stappen komen we ineens in een gebied waarvan men toch wel even stil wordt...een prachtig overzicht over de Vermilion Cliffs.  De volledige hike naar The Wave is gewoon van een uitzonderlijke schoonheid en op die manier vliegt het anderhalf uur stappen voorbij.  



















En dan ligt ze daar ineens...The Wave...wow...


Gisteren bij Observation Point hadden we een prachtig uitzicht bij de lunch, maar dit kon er ook wel door... 



de volgende foto's werden genomen in een tijdspanne van 4u met waarbij de kleuren van de stenen voortdurend veranderen afhankelijk van de hoeveelheid zonlicht en het tijdstip van de dag.





 









 




Elke ander standpunt in The Wave levert telkens weer een nieuw lijnenspel op van prachtige kleuren...










































Vorig jaar zijn we naar White Pocket geweest en toen waren we echt ondersteboven van de kleurenpracht en de bizarre vormen en lijnen in de rotsen.  The Wave echter is nog zó veel intenser, zó kwetsbaarder, zó... om stil van te worden bij dat wonder der natuur.
Ik durf nooit meer te zeggen dat een bezoek aan White Pocket "een waardig" alternatief is voor iemand die geen permit kon bekomen voor The Wave.  Gelukkig hebben wij eerst White Pocket bezocht en pas dan The Wave.  In het omgekeerde geval zou de ontgoocheling bij White Pocket behoorlijk groot geweest zijn...
Het voordeel is hier ook dat eigenlijk de ganse omgeving zowat de ene Wave na de andere is, uiteraard niet zoals The Wave, maar toch weet je niet waar eerst kijken. We hebben ons dan ook niet beperkt tot die ene plek, maar zijn ook door de ruime omgeving van The Wave getrokken, dit dankzij de aanwijzingen van onze inmiddels goede mailvriend, de New Yorkse fotograaf Bill Belvin, die al jaren de regio van de Coyote Buttes verkent.  En daar waren ook regelrechte pareltjes te ontdekken, echte kunstwerken, allemaal gevormd door het geduldige werk van regen en wind, gedurende miljoenen jaren.
We hebben honderden foto's genomen van, door de zakkende zon, steeds warmer wordende rotskleuren. Hier volgt een selectie...





























































Ook de terugweg is nu, door de avondzon, nóg mooier geworden...








We hebben zo'n 12-tal mensen gezien vandaag, blijkbaar waren dus niet alle winnaars opgedaagd.  Daar moeten ze dan toch wel een héél goede reden voor gehad hebben...
Misschien was dit wel de bij momenten stormachtige wind die sinds de middag opgestoken was.  Zo erg dat we ons regelmatig moesten beschermen tegen de geselende zandkorrels tegen onze benen.  Ook niet ideaal voor de fototoestellen en al helemaal niet voor de DJI die de ganse dag in de rugzak gebleven is.  Bijzonder jammer, maar het was nu eenmaal niet anders...
Dankzij die wind én de snijdende zandkorrels is trouwens dit ganse wondermooie gebied gevormd...
Uiteindelijk hebben we er zo lang rond gelopen dat we pas om 18u30 terug aan de auto waren.  En zoals gewoonlijk mochten wij weer het licht uitdoen en de deur achter ons sluiten...



We komen om 19u30 aan in Page en na een welverdiende, heerlijke Angus steak in het Steakhouse naast het hotel, én douche doen we om 22u45 het licht uit.  Veel te laat, want morgen gaan we al om 7u30 de boot op om naar Rainbow Bridge te varen.  Heerlijk relaxen na 3 heel intense, maar prachtige dagen...


Het weer : zo'n 24 graden, blauwe lucht met wolkenplukken waar elke fotograaf van droomt...
Overnachting in BW View Lake Powell, Page
Aantal km gereden : 170


5 opmerkingen:

  1. OK... als ik het zo lees moet ik dus toch toch proberen mee te loten in Kanab... Fijn dat jullie zo genoten hebben!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Vakantiegangers, leuk om jullie weer te kunnen volgen via dit verslag.
    Jullie hebben al weer mooie, landschappelijke natuurwonderen gezien.
    Fijne vakantie verder en blijf er van genieten.

    Groet, Marco.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heerlijk om met jullie mee te kunnen genieten. Wij hebben helaas geen permits voor de wave gewonnennen voor juli, dus ik geniet maar van jullei foto's...

    Nici

    BeantwoordenVerwijderen
  4. om van te watertanden! knappe fotoos

    Patmanzzz (AA)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wauw wat een mooie natuur , ik ben blij dat jullie er zo;n mooie foto's hebben gemaakt
    We hebben meegenoten!!

    BeantwoordenVerwijderen