12 april - Albuquerque - Brussel

De vlucht naar Washington DC vertrekt om 07u50, maar we hebben nog net de tijd om eventjes te proeven van het bijzonder uitgebreide ontbijt in de BW Inn & Suites.
Om 6u30 brengt de hotelshuttle ons naar de luchthaven, hier op 5 min vandaan.
Aan de self-check-in dienen we uiteraard weer assistentie te krijgen van een medewerker van United, vermits de vlucht Genève-Brussel uitgevoerd wordt door "een partner", Brussels Airlines.
Maar alles verloopt heel vlot en een kwartiertje later zijn we al bij de gate.
Het vliegtuig vertrekt precies op tijd en we komen zelfs 20min vroeger dan voorzien aan in Washington DC.

07:49 - 13:28 Albuquerque - Washington DC UA782 A320  --> Flying time : 3u40

De luchthaven Dulles International is gelukkig een vrij moderne luchthaven met heel wat shops en resto's én Free Wifi, zodat de lange wachttijd zo om is en we opnieuw de lucht in kunnen.



In Genève hebben we maar 40 minuten voor onze aansluitingsvlucht naar Brussel, en als we dan ook nog eens met 6 minuten vertraging aankomen ziet het er niet zo goed uit.



We worden echter opgewacht door een verantwoordelijke van Brussels Airlines die ons (we waren met een 15-tal die dezelfde 2 vluchten hadden) overal feilloos door de controles leidt.  Eventjes dreigt er nog een klein probleem als men de batterijen voor de DJI op de scanner als "verdacht" ziet, maar een woordje uitleg en het openen van de handbagage zorgt snel voor duidelijkheid.
We kunnen dan ook zonder problemen opstappen en vertrekken met zo'n 5 min vertraging richting Brussel.



08:20 - 09:35  Genève - Brussel  UA9922  A320  --> Flying time : 1u15



Na nog een treinrit komen we tenslotte rond de middag thuis aan. Eigenlijk zijn we niet echt moe en na een hazenslaapje van een uurtje is er van een jetlag al helemaal geen sprake meer...

Samenvatting van deze reis
Het was een trip met een heel intense voorbereiding omdat we naar heel wat plaatsen/gebieden gingen die niet direct bij de meeste toeristen in de lijstjes staan.
We hadden dan ook een knoert van een roadbook, vooral goed voorzien van heel wat GPS-coördinaten.
Alles is echter heel goed verlopen en er zijn geen plaatsen bij die we "niet gevonden" hebben.
Op voorhand waren er 2, te verwachten, hoogtepunten : The Wave en The King of Wings.  Inmiddels weten jullie hoe één en ander afgelopen is...

Om even chronologisch een kort overzicht te geven :
- Fremont Street was een hele belevenis en in niets te vergelijken met The Strip.  Je kijkt je de ogen uit naar de weirdo's die in Fremont Street rondlopen. Wat hier ook heel erg opviel was het grote aantal drugs- en drankverslaafden en het grote aantal bedelaars.  Ze vallen je zeker nooit lastig, maar het geeft toch een bizar beeld.

- Yant Flat ontdekten we pas kort vóór afreis op de Duitse website van Isabel & Steffen Synnatschke en we zijn heel blij dat we de "ontbering" van 2u bijzonder slechte dirt road getrotseerd hebben.  Zoals ook al beschreven in de blog is de toegangsweg via St-George heel wat makkelijker.

- de wandeling naar Observation Point : wow, wát een uitzicht over de Zion Vallei.  Alle inspanningen waren direct vergeten.  Hier komen we zeker de volgende keer terug voor Angels Landing.

- The Wave : goede wijn behoeft eigenlijk geen krans, maar toch dit : vorig jaar bezochten we White Pocket en vonden dit toen bijzonder mooi.  The Wave echter is van een heel ander niveau.  Hier zijn de kleuren nog véél intenser, het lijnenspel nog veel meer uitgesproken en vooral, het gebied vele en vele malen groter.  Je ziet als het ware om elke hoek een Wave liggen.

- de boottocht naar Rainbow Bridge : kwam net op het juiste moment om eens heel rustig op het dek te kunnen genieten terwijl de boot over Lake Powell gleed.  De lange vlucht en de fysieke inspanningen van de voorbije dagen werden hier vergeten.  Ook de bridge zelf is absoluut de moeite.

- de hike naar Waterholes Bend (de bend heeft eigenlijk geen officiële naam) was, vooral op de terugweg, door de warmte behoorlijk zwaar.  Maar wat een rust en schoonheid vonden we daar, op amper enkele mijlen van de door toeristen overspoelde Horseshoe Bend.  Heel blij dat we die, ook nét vóór afreis, ontdekt hadden op een Amerikaanse website.

- John's Canyon Road en het hele gebied er rond (én er boven...) was helemaal ons ding : dirt road met schitterende vergezichten en een ganse dag "alleen op de wereld".  Het hoogtepunt van die dag was echter ongetwijfeld de Fallen Roof Ruin.  Daar hebben we pas écht zitten genieten...wegdromend van lang vervlogen tijden toen op die eigenste plek gekookt, geleefd en geslapen werd...

- Goblin Valley State Park kon ons ook heel erg bekoren omwille van de vreemde rotsfiguren die we hier vonden.  Het deed ons een beetje denken aan Blue Canyon, maar die steekt er uiteraard, onder andere door de schitterend kleuren, met kop en schouders boven uit.  Maar toch wel een heel leuk, eenvoudig te bezoeken, park.  Diezelfde dag was uiteraard Five Holes Arch het hoogtepunt, niettegenstaande de moeilijke hike er naar toe.

- de omgeving van Moab behoort sowieso al lang tot onze favorieten en dit jaar werd nog maar eens bevestigd dat we hier de volgende keer absoluut opnieuw terug komen voor meerder dagen.  Te veel hoogtepunten om op te noemen...

- en dan...en dan...en dan begon het avontuur pas écht... De zware sneeuwstorm die boven Alaska ontstaan was en waar men ons al dagen mee om de oren slingerde (severe weather alerts) had al zijn duivels ontbonden en dreigde ons te doen stranden in Ouray (dat zou eigenlijk ook niet echt een straf geweest zijn...).  Door de eerlijkheid van een garagehouder en de bekommernis van de dames van het Visitor Center is het echter allemaal goed afgelopen en kwamen we, ondanks bijna apocalytische weersomstandigheden op de Million Dollar Highway, toch heelhuids aan in Farmington...

- ...klaar voor een laatste hoogtepunt, de King of Wings. Daar zijn wel écht wel door het oog van de naald gekropen tot ineens die Jeep met het Duitse koppel als een fata morgana aan de horizon verscheen.  Zeer veel spijt natuurlijk dat we die "stomme steen" niet gezien hebben, maar anderzijds doet dit ons al weer uitkijken naar nieuwe avonturen in het Zuid Westen...

- een bijzonder waardige afsluiter was Tent Rocks NM.

Zoals gewoonlijk deden we, voor de voorbereiding van deze reis, uitgebreid beroep op de wondere wereld van het internet.  Meer specifiek haalden we heel wat info uit : Ontdek Amerika, Alles Amerika, Discover America, de websites van de Nationale Parken en BLM en nog heel wat andere bronnen.
Een heel speciale dank ook naar William Belvin, Keith Kapple en Andreas Möller voor het delen van heel wat informatie.

Tenslotte willen we jullie allemaal danken voor de...4000 hits op 2 weken tijd, de vele reacties zowel via mail, via de blog als het AA-forum en we hopen jullie allemaal terug te "zien" vanaf 24 juni voor een "gletsjer-meren-watervallen-wouden" trip...

--> de blog zal geleidelijk aangevuld worden met heel wat foto's. De vele video's die we met de GoPro gemaakt hebben volgen later via het YouTube-kanaal Sandbox2ofcrysis

Geen opmerkingen:

Een reactie posten